Mediacja jest instytucją, która kieruje się kilkoma zasadami, które czynią z niej tak szczególną metodę radzenia sobie z konfliktami i sporami w różnych obszarach życia społecznego – także w sytuacji konfliktów w szkole. Warto przytoczyć niektóre z nich odnosząc je do specyfiki społeczności szkolnej.
Zjawiska przemocy i agresji rówieśniczej, które obserwujemy w szkole mogą mieć wiele przyczyn. Jedni autorzy wskazują na przyczyny biologiczne (poziom testosteronu u chłopców, choroba i zaburzenia psychiczne), inni z kolei podkreślają podłoże społeczne (proces wychowania, obserwowane wzorce zachowań w świecie dorosłych np. u rodziców).
Czy w szkole jest potrzebna mediacja? Czy rzeczywiście obecność mediatorów wśród uczniów ma istotny wpływ na zmniejszenie zjawiska agresji i przemocy? Istnieją przecież w szkole procedury związane z dyscyplinowaniem wychowanków.
Wdrożenie programu mediacji rówieśniczych w szkole przynosi szereg korzyści. Wiele z nich zostało udokumentowanych w badaniach empirycznych prowadzonych głównie poza granicami naszego kraju. W literaturze przedmiotu można znaleźć pogląd, że w szkołach, gdzie realizowane są programy mediacji rówieśniczej spada liczba konfliktów z udziałem agresywnych zachowań nawet o około 50% (por. Sawicka K., (2008).
Zwaśnionym stronom z pomocą może przyjść mediator rówieśniczy. Tę rolę mogą z powodzeniem pełnić odpowiednio przeszkoleni uczniowie. Mediacja sprawdza się zarówno w szkołach gimnazjalnych, jak i ponadgimnazjalnych. Dobrym zwyczajem jest budowanie zespołu mediatorów rówieśniczych złożonego z uczniów różnych klas. Jednym z głównych zadań mediatorów w szkole jest promocja mediacji jako alternatywy dla przemocy i agresji.
Czynniki sukcesu – czyli co zrobić, aby Szkolne Centrum Mediacji w naszej szkole przyniosło korzyści. Mediację rówieśniczą można wprowadzać do szkoły na wiele sposobów. Doświadczenie mediatorów z ośrodka mediacyjnego Fundacji Pracownia Dialogu pokazuje, że warto zaplanować w takim programie kilka działań:
Mediacja jest metodą rozwiązywania konfliktów (przez niektórych nazywana instytucją), która posiada swoją dynamikę i przebiega według pewnych kroków. Poniższy model jest jednym z wielu, według których postępują mediatorzy. Zapewne osoby prowadzące mediację w szkole spotkają się z takim modelem, gdzie mediatorzy na pierwszym spotkaniu informacyjnym spotykają się od razu ze wszystkimi (najczęściej dwiema) stronami konfliktu.
Podejmując próbę zdefiniowania mediacji prowadzonej przez młodzieżowych mediatorów w konfliktach swoich rówieśników warto sięgnąć do definicji Społecznej Rady do spraw Alternatywnych Metod Rozwiązywania Konfliktów i Sporów przy Ministrze Sprawiedliwości.
Jestem mediatorem wpisanym na listę stałych mediatorów prowadzoną przez Prezesa Sądu Okręgowego w Bydgoszczy, Prezesa Sądu Okręgowego w Poznaniu i Prezesa Sądu Okręgowego w Toruniu oraz mediatorem Sądu Polubownego przy Komisji Nadzoru Finansowego.
Specjalizuję się w sprawach z zakresu prawa rodzinnego, gospodarczego, cywilnego (w tym sprawy związane z zarządem i obrotem nieruchomościami), pracowniczego i prawa zamówień publicznych.
Ukończyłam prawo na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, a następnie Studia Podyplomowe na kierunku „Rachunkowość Przedsiębiorstw” na Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy oraz Zarządzanie nieruchomościami w Wyższej Szkole Gospodarki w Bydgoszczy. Jestem absolwentką pierwszej edycji studiów podyplomowych „Profesjonalny Mediator Gospodarczy” organizowanych przez Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2020 roku ukończyłam Szkołę Stanowienia Prawa, w 2022 roku Nocny Kurs Prawa w Wyższej Szkole Prawa we Wrocławiu.
Doświadczenia nabyte podczas pracy w kancelarii prawniczej skłoniły mnie do poszukiwania innych sposobów rozwiązywania sporów toczących się przed sądami i organami egzekucyjnymi. Zainteresowałam się mediacją jako alternatywą dla długich, kosztownych i nie zawsze satysfakcjonujących strony konfliktu rozstrzygnięć sądowych. W 2017 roku ukończyłam szkolenie z mediacji zgodne ze standardami szkolenia mediatorów uchwalonymi przez Społeczną Radę do Spraw Rozwiązywania Konfliktów i Sporów przy Ministrze Sprawiedliwości z dnia 29.10.2007r., a następnie odbyłam szkolenie z mediacji rodzinnych i staż w Fundacji Pracownia Dialogu w Toruniu. Ponadto ukończyłam liczne kursy i szkolenia m.in. kurs „Zarządzanie zasobami ludzkimi”, „Wprowadzenie do Public Relations dla mediatorów czyli jak mówić o mediacji”, Psychologia konfliktów i pracy adwokata” oraz uczestniczyłam w treningu asertywności i umiejętności społecznych.
Systematycznie poddaję się superwizji oraz nieustannie podnoszę swoje kwalifikacje, bo mam świadomość, że wraz ze zmieniającym się światem zmieniają się także potrzeby i oczekiwania stron konfliktu, a ich zrozumienie oraz odkrywanie jest jedynym sposobem efektywnej pracy mediatora. W swojej pracy przestrzegam standardów prowadzenia mediacji i postępowania mediatora uchwalonych przez Społeczną Radę do Spraw Alternatywnych Metod Rozwiązywania Sporów przy Ministrze Sprawiedliwości oraz dokładam wszelkich starań, aby osoby dobrowolnie uczestniczące w spotkaniach mediacyjnych poczuły swoją moc sprawczą w decydowaniu o swojej sytuacji i sposobie rozwiązania sporu.
